właściwie

właściwie I {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., właściwieej {{/stl_8}}{{stl_7}}'w sposób zgodny z jakąś normą, przepisami itp.; należycie, odpowiednio': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przychodził do pracy właściwie ubrany. Postąpił w tej sprawie właściwie. Właściwie wymawiał tę nazwę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}właściwie II {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym wyrazem mówiący precyzuje bliżej wcześniej wypowiadany sąd (lub domaga się sprecyzowania go w zdaniach pytających): mówiąc ściślej, w istocie, w gruncie rzeczy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Właściwie co chciałeś przez to powiedzieć? Nie rozumiem, właściwie kto to zaproponował, ty czy on? Zachował się nieodpowiednio, a właściwie niegrzecznie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym wyrazem mówiący uznaje wypowiadany sąd za nie odpowiadający w pełni prawdzie, ale uznaje, że do pewnego stopnia oddaje on faktyczny stan rzeczy: można powiedzieć, że, poniekąd, w pewnym sensie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Właściwie był przystojny, ale szpeciła go blizna na twarzy. Właściwie była zadowolona. On jest właściwie jedynym kandydatem, inni się nie liczą. {{/stl_10}}